Af en toe horen we van leiders (sommige bekend en andere minder) die in een bepaald niveau van zonde of indiscretie vervallen. Wanneer dit gebeurt, schokt dit veel mensen, en wanneer het in de kerk gebeurt, beschadigt het veel mensen in de kudde. Sommigen verlaten uiteindelijk die kerk en voor sommigen zorgt het er zelfs voor dat ze hun eigen geloof in twijfel trekken.
Toch overkomt het potentieel om het slachtoffer te worden van zonde en indiscretie niet alleen leiders, maar ook gewone mensen zoals jij en ik. Wanneer deze dingen gebeuren, kun je proberen te achterhalen waarom het is gebeurd. Hoewel er veel mogelijke redenen zijn, is er één rode draad die door elke situatie lijkt te lopen. In vrijwel alle gevallen was er sprake van een gebrek aan verantwoordelijkheid in het leven van de persoon.
Hoewel ik geloof in verantwoordelijkheid, erken ik ook dat dit zijn eigen valkuilen kent. Sommige mensen die in zonde vervielen, hadden zelfs mensen om zich heen die ervoor verantwoordelijk waren hen verantwoordelijk te houden, maar dat werkte niet. Dus waar zitten de gaten in de aansprakelijkheid en hoe kunnen we deze dichten?
Hoewel ik niet alle redenen ken waarom verantwoording mislukt, ken ik er minstens drie. Ik wil deze met jullie delen, samen met enkele manieren om ze op te lossen.
Wat is verantwoordelijkheid?
Als je naar de verschillende definities van dit woord kijkt, is verantwoording de bereidheid om verantwoording af te leggen. Je neemt verantwoordelijkheid en erkent wat je hebt gezegd en wat je hebt gedaan. In de manier waarop wij het woord gebruiken, geeft het iemand anders toestemming om u te ondervragen over wat u hebt gedaan, wat u hebt gezegd of waar u bent geweest. Dit is geen inquisitie, maar de bereidheid om je leven open te stellen zodat er geen verborgen plekken in zitten.
Dit is van belang omdat zonde en verleiding in het donker groeien, maar in het licht sterven. Als je verantwoording aflegt, werp je licht op je leven, zodat zonde en verleiding er niet in kunnen floreren. Als verantwoordelijkheid werkt, kun je iemand toegang tot je leven geven. Dit moet alle plaatsen omvatten waar uw keuzes en beslissingen worden genomen. Afhankelijk van de situatie kan dit uw telefoon, e-mail of zelfs uw financiën zijn. Het doel is eenvoudigweg om u ervan te weerhouden zondige beslissingen te nemen en om aanvullende steun te vinden als u in de verleiding komt.
3 redenen waarom aansprakelijkheid mislukt
1. Je bent niet eerlijk
Hoewel je misschien denkt dat verantwoordelijkheid bij anderen begint, begint het bij jou. Verantwoording afleggen werkt alleen in de mate dat u eerlijk bent. Het hele huis van verantwoordelijkheid is gebouwd op de basis van hoe eerlijk je zult zijn tegenover degenen die er zijn om je te helpen. Als je doelbewust geheimen bewaart, werkt verantwoording niet. Om het te laten werken, moet het dus bij jou beginnen.
Een goede vriend van mij en ik hielpen elkaar met het beheren van onze diëten, omdat we gezonder wilden eten. Als we in onze gesprekken met elkaar niet naar waarheid openbaarden wat we aten, maakten we de verantwoordelijkheid ineffectief. Dit is de fatale fout in elke aansprakelijkheidssituatie.
2. Je omringt jezelf met de verkeerde mensen
Om verantwoording te laten werken, moet u ervoor zorgen dat u de juiste mensen om u heen positioneert. Als de mensen om je heen niet eerlijk tegen je zijn en je de waarheid vertellen, dan zijn ze waardeloos als het gaat om verantwoordelijkheid. Als je echt ter verantwoording wilt worden geroepen, heb je mensen nodig die je de waarheid vertellen, wat er ook gebeurt – zelfs als je dat niet leuk vindt of niet wilt horen.
Ik heb de verhalen gelezen van veel leiders die zich omringen met ja-mensen die alleen maar een stempel drukken op alles wat ze doen. Dit soort mensen voegen geen waarde toe aan je leven. Als dit de mensen zijn waarmee leiders zich omringen, is het dan een wonder dat de leiders in die situatie ten val zijn gekomen? Eerlijk gezegd was het slechts een kwestie van tijd.
3. Jij bepaalt wat je onthult
Een andere fatale tekortkoming in de verantwoording is dat je meestal controle hebt over wat je onthult. Voor mensen die met een specifieke zonde of verleiding worstelen, kunnen ze creatieve manieren vinden om hun sporen uit te wissen. Wanneer ze dit doen, elimineren ze de waarde van verantwoordelijkheid in hun leven.
Hoe lost u deze problemen op, zodat verantwoording voor u werkt?
U moet volledige transparantie hebben.
Als je echt verantwoording wilt afleggen, moet je mensen alles laten zien, met wratten en al. Dit is niet om u te schamen of in verlegenheid te brengen, maar om u te helpen op het goede spoor te blijven.
Het proces moet buiten uw controle bestaan.
Om dit het beste te laten werken, kan dit proces van transparantie niet binnen uw controle liggen. Als je het onder controle hebt, keer je terug naar het probleem van alleen onthullen wat je wilt dat mensen zien. Als je echter weet dat iemand alles kan zien, zorgt dat alleen al ervoor dat je twee keer nadenkt voordat je een zondige keuze maakt. Dat moment van heroverwegen voordat je iets doet, is precies wat verantwoordelijkheid hoort te doen.
Er is een snelweg vlakbij ons huis waar de snelheidslimiet 65 MPH is. Deze weg is glad en goed onderhouden en mensen rijden meestal ruim boven de 65 (ik heb het uiteraard over alle andere bestuurders, niet over mij). Er zijn twee plaatsen op deze snelweg waarvan de frequente chauffeurs weten dat er staatstroepen zullen zijn. Soms zijn ze er en soms niet. Maar als ze weten dat ze daar kunnen zijn, gaan de automobilisten langzamer rijden zodra ze dat deel van de snelweg bereiken. Dit is verantwoordelijkheid op het werk. Als je weet dat iemand anders de keuzes die je maakt ziet, zul je hopelijk betere keuzes maken.
Je moet je overgeven aan het proces.
Hoe goed verantwoording ook kan zijn, jij bent de centrale figuur in de vraag of het zal werken. Je moet ervoor kiezen je over te geven aan het proces en iemand anders het recht geven om jou de lastige vragen te stellen. Als dat geen deel uitmaakt van het proces, dan is uw verantwoordingsstructuur niets meer dan een schijnvertoning en zal deze mislukken.
Enkele laatste gedachten over verantwoordelijkheid
U moet verantwoording afleggen aan de mensen die u vertrouwt met uw leven en de problemen in het leven. Verantwoording afleggen betekent niet dat je geen problemen hebt of geen verleidingen ervaart. Het betekent dat je een mechanisme hebt waarmee je ze kunt overwinnen. Als je de juiste mensen om je heen hebt, zullen zij je worsteling niet beoordelen, maar er met je doorheen lopen. Ze zijn er om u te steunen in de gebieden waar u mogelijk kwetsbaar bent, zodat u niet in de verleiding komt. Het is niet hun taak om jou in staat te stellen en jouw zonde te bedekken; het is hun taak om je te ondersteunen, zodat je niet aan zonde toegeeft. Als uw verantwoordingspartners uw zonde mogelijk maken, dan helpen zij u helemaal niet. Als je jezelf met dit soort mensen omringt, is het slechts een kwestie van tijd voordat je valt.
Als je het gesprek over verantwoordelijkheid samenvat, komt het allemaal bij jou terug. Het is afhankelijk van uw integriteit, uw eerlijkheid en uw bereidheid om u aan het proces te onderwerpen. Als je deze dingen wegneemt, kun je over de juiste mensen en het juiste systeem beschikken, maar als je niet het juiste hart hebt, zal de verantwoording mislukken.
Ik denk dat de samenvatting niet is dat verantwoording niet werkt. Beter gezegd is dat verantwoordelijkheid alleen in je leven werkt als jij dat wilt.
Gerelateerde artikelen
3 redenen waarom mensen hun goede voornemens niet halen, en hoe ze te overwinnen
Drie vragen die u uzelf kunt stellen als u nadenkt over de terugkeer van Jezus
Het belangrijkste om te onthouden over het komende verkiezingsseizoen
Fotocredit: ©Getty Images/Sanja Radin
